Πώς Να Αφαιρέσετε Τον Σίδηρο Από Το Νερό

Υπάρχουν διάφοροι τύποι βαρέων μετάλλων στο νερό. Κάποια από αυτά τα μεταλλικά στοιχεία μπορεί να είναι χρήσιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό, εάν υπάρχουν στις σωστές ποσότητες. Ωστόσο, εάν υπερβούν αυτές τις ποσότητες, γίνονται επιβλαβή. Ένα από αυτά τα αμφίπλευρα στοιχεία είναι ο σίδηρος.

Πώς μπορείτε να ελέγξετε εάν υπάρχει σίδηρος στο νερό;

Το νερό περιέχει συνήθως χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο, συνήθως κάτω από 1 mg/L. Τα πρώτα σημάδια υπερβολικά υψηλής περιεκτικότητας σιδήρου στο νερό περιλαμβάνουν μια ιδιόμορφη οσμή, κόκκινο χρώμα στην επιφάνεια και θολότητα. Στην περίπτωση που το νερό προέρχεται από υπόγεια ύδατα και δεν εκτίθεται σε οξυγόνο, μπορεί να μην παρατηρήσετε χρώμα ή θολότητα.

Ωστόσο, το καφέ-κόκκινο χρώμα γίνεται πολύ εμφανές όταν το νερό εκτίθεται σε οξυγόνο και σχηματίζεται οξείδιο του σιδήρου. Θα παρατηρήσετε λεκέδες στον υδραυλικό εξοπλισμό και στα πλυμένα ρούχα, όταν το νερό περιέχει περισσότερο από 0,3 mg/l σιδήρου.

Πώς εισέρχεται ο σίδηρος στο πόσιμο νερό;

Αποτελώντας το 5% του φλοιού της γης, ο σίδηρος είναι ένας από τους πιο άφθονους πόρους στη γη. Τον συναντάμε σε διάφορους βραχώδεις σχηματισμούς, όπου και διαλύεται με το νερό της βροχής. Στη συνέχεια ο διαλυμένος σίδηρος μεταφέρεται με το νερό και διεισδύει στα πετρώματα και στο έδαφος.

Ο σίδηρος μπορεί να εμφανιστεί στο νερό του τοπικού δικτύου ύδρευσης, όταν αυτό λαμβάνει νερό από πηγές γλυκού νερού (π.χ. ποτάμια και λίμνες) ή από υπόγεια ύδατα που περιέχουν διαλυμένο σίδηρο. Εάν το δημοτικό μας σύστημα ύδρευσης εξαρτάται από αυτές τις πηγές νερού, τότε το νερό σπιτιού μας μπορεί να περιέχει υψηλές ποσότητες σιδήρου. Επίσης υπάρχει μεγάλη δυνατότητα το νερό που προέρχεται από πηγάδια ή γεωτρήσεις, να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο.

Ο σίδηρος στο νερό μπορεί να είναι είτε διαλυτός (σιδηρούχος σίδηρος) είτε αδιάλυτος (σιδηρικός σίδηρος). Ο σιδηρούχος σίδηρος δεν αλλοιώνει την εμφάνισή του νερού επειδή διαλύεται ομοιόμορφα, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διαφοροποίησή του από το καθαρό νερό. Όταν όμως φτάνει σε μια οικιακή δεξαμενή πίεσης ή αναμιγνύεται με οξυγόνο, προκαλείται οξείδωση και ο σίδηρος μετατρέπεται σε σιδηρικό σίδηρο, ο οποίος είναι αδιάλυτος. Ο αδιάλυτος σιδηρικός σίδηρος είναι ορατός και μεταβάλλει εμφανώς την ποιότητα του νερού.

Ποια είναι τα ασφαλή επίπεδα σιδήρου στο πόσιμο νερό;

Το σημερινό συνιστώμενο όριο για το σίδηρο στο νερό είναι 0,3 mg/l (ppm). Ωστόσο, αυτό το όριο βασίζεται στη γεύση και την εμφάνιση, και δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε αρνητική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι κανόνες αυτοί δεν δεσμεύουν τις ιδιωτικές παροχές νερού και ισχύουν μόνο για την αξιολόγηση της ποιότητας του νερού.

Ποιες είναι οι παρενέργειες του σιδήρου στο πόσιμο νερό;

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το νερό που περιέχει υψηλά επίπεδα σιδήρου παρουσιάζει διαφορές στην εμφάνιση, τη μυρωδιά και τη γεύση. Επιπλέον, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το ανθρώπινο δέρμα, να φθείρει τις συσκευές και να διευκολύνει την ανάπτυξη βακτηρίων.

• Ένας κοινός δείκτης νερού που περιέχει σίδηρο είναι η θολή εμφάνιση και η παρουσία ιζημάτων. Αυτό οφείλεται στην καθίζηση του οξειδωμένου σιδήρου, δεδομένου ότι δεν μπορεί να διαλυθεί πλήρως στο νερό.
• Ένας άλλος δείκτης του σιδήρου στο νερό είναι ο αποχρωματισμός. Το νερό που περιέχει 0,3 μέρη ανά εκατομμύριο σιδήρου θα εμφανίζεται σκουριασμένο κόκκινο ή καφέ. Αν και η εμφάνιση είναι λιγότερο ελκυστική, το νερό, σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι εντελώς επιβλαβές για κατανάλωση.
• Μπορεί επίσης το νερό να έχει μια μεταλλική γεύση και οσμή, εάν περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις σιδήρου. Είτε πίνετε νερό, είτε κάνετε ντους με αυτό, η μυρωδιά του σιδήρου είναι πάντα εμφανής.
• Τα εξαρτήματα του μπάνιου, τα ρούχα και τα πιάτα μπορεί να εμφανίσουν κοκκινωπά-καφέ στίγματα τα οποία είναι δύσκολο να εξαφανιστούν.
• Η χρήση νερού με σίδηρο για την προετοιμασία των λαχανικών, του καφέ ή του τσαγιού σας θα επηρεάσει την εμφάνισή τους. Το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα είναι τα σκούρα-μαύρα αντιαισθητικά λαχανικά με μεταλλική και πικρή γεύση.
• Η διέλευση νερού με υψηλή περιεκτικότητα σιδήρου για μεγάλο χρονικό διάστημα από τους σωλήνες του σπιτιού σας, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση υπολειμμάτων σιδήρου και σε φράξιμο των σωληνώσεων. Η επιδιόρθωση αυτών των προβλημάτων μπορεί να γίνει μόνο από ειδικούς, οι οποίοι μπορεί να κοστίσουν μια περιουσία.  
• Κάνοντας ντους με νερό υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο κάνει το δέρμα ξηρό, προκαλώντας φαγούρα. Όταν κάνετε μπάνιο και αναμίξετε το σαπούνι με νερό που περιέχει σίδηρο θα παρατηρήσετε υπολείμματα σαπουνιού στο σώμα σας.
• Τα βακτήρια μπορούν να συνδυαστούν με το σίδηρο. Όταν συμβαίνει αυτό, το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία βακτηριακής γλίτσας και σκουριάς. Επίσης η παρουσία υψηλών ποσοστών σιδήρου στο νερό, διευκολύνει την ανάπτυξη του κολοβακτηρίδιου E.coli. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος στο νερό των γεωτρήσεων και γι’ αυτό συνιστάται να κάνετε τακτικούς ελέγχους για να βεβαιώνεστε ότι δεν υπάρχει βακτηριακή μόλυνση.

Πώς να αφαιρέσετε το σίδηρο από το νερό;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να αφαιρέσετε το σίδηρο από το νερό σας:

Φίλτρο Αραγωνίτη

Τα φίλτρα με αραγωνίτη είναι μια απο τις καλύτερες λύσεις σχετικά με την κατακράτηση σίδηρου από το νερό. Ο αραγωνίτης είναι ένα υλικό το οποίο μέσω της διαδικασίας της προσρόφησης κατακρατά τα βαρέα μέταλλα όπως ο σίδηρος.

Αποσκληρυντής Νερού

Οι αποσκληρυντές σκληρού νερού λειτουργούν αντικαθιστώντας τον σίδηρο στο νερό με άλλα μέταλλα. Ωστόσο, δεν είναι αποτελεσματικά έναντι του θείου, του αρσενικού και άλλων επιβλαβών μετάλλων. Εάν το νερό σας περιέχει και άλλα μέταλλα εκτός από σίδηρο, χρειάζεστε κάτι περισσότερο από έναν αποσκληρυντή νερού για να κάνετε το νερό σας ασφαλές.

Φίλτρο Οξείδωσης

Σε αντίθεση με τους αποσκληρυντές νερού, τα φίλτρα οξείδωσης είναι αποτελεσματικά έναντι των επιβλαβών χημικών ουσιών που υπάρχουν στο νερό των γεωτρήσεων, συμπεριλαμβανομένου του αρσενικού. Χρησιμοποιώντας ένα σύστημα φιλτραρίσματος οξείδωσης, μπορείτε να αφαιρέσετε το σίδηρο, αλλά και το αρσενικό από το νερό. Επίσης τα φίλτρα οξείδωσης μπορούν απομακρύνουν αποτελεσματικά τη μυρωδιά του “σάπιου αυγού” που συνδέεται με το νερό που περιέχει υδρόθειο ή θείο.

Σύστημα Αντίστροφης Όσμωσης

Τα συστήματα φιλτραρίσματος νερού με αντίστροφη όσμωση έχουν σχεδιαστεί για να απομακρύνουν τα πιο επιβλαβή στοιχεία και χημικές ουσίες από το νερό, όπως το σίδηρο, το μαγγάνιο, το φθόριο, τον μόλυβδο, ακόμη και τα άλατα. Εάν το νερό περιέχει μεταλλικά στοιχεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σύστημα αντίστροφης όσμωσης, το οποίο όμως θα κατακρατήσει σχεδόν όλη τη ποσότητα του σιδήρου. Αυτό σημαίνει όμως ότι δεν θα λάβουμε ούτε την ποσότητα σιδήρου που είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό.

Παρόλα αυτά σε αυτή τη περίπτωση μπορείτε να λαμβάνετε επαρκείς ποσότητες σιδήρου από τη διατροφή σας τρώγοντας άπαχο κρέας, θαλασσινά, πουλερικά, λευκά φασόλια, φακές, σπανάκι, φασόλια νεφρών, αρακά, ξηρούς καρπούς και ορισμένα αποξηραμένα φρούτα.

Εκτός από το νερό, υπάρχουν και άλλες δύο κύριες πηγές σιδήρου:

1. Εξωγενής σίδηρος: κυρίως από τα τρόφιμα.
2. Ενδογενής σίδηρος: ο σίδηρος της αιμοσφαιρίνης που απελευθερώνεται από τη γήρανση ή την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο σώμα.

Εάν έχετε περαιτέρω απορίες σχετικά με τις επιπτώσεις του σιδήρου στο πόσιμο νερό, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε!

Φωτογραφία από Freepik