Ο Αμίαντος στο Νερό και οι Επιπτώσεις του στην Υγεία

Νερό μολυσμένο με αμίαντο

Το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, ο αμίαντος είχε χρησιμοποιηθεί σε δημοτικά συστήματα ύδρευσης, λυμάτων και όμβριων υδάτων. Με την πάροδο του χρόνου αυτά τα συστήματα νερού αρχίσαν να καταστρέφονται, δημιουργώντας ρωγμές. Επομένως ο κίνδυνος μεταφοράς του αμίαντου στην παροχή του νερού αυξήθηκε.

Ο αμίαντος όταν βρίσκεται πάνω απο ορισμένα επίπεδα στην παροχή του νερού, ενέχει κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των ΗΠΑ καταναλώνει πόσιμο νερό μολυσμένο με αμίαντο, αλλά σε συγκεντρώσεις τόσο χαμηλές που είναι απίθανο να προκαλέσει προβλήματα υγείας.

Ωστόσο, όταν τα επίπεδα αμίαντου στο πόσιμο νερό υπερβαίνουν το μέγιστο όριο ασφαλείας, οι προμηθευτές νερού υποχρεούνται να ειδοποιούν τους πολίτες εντός 30 ημερών από την παράβαση.

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων πότε και πώς μπορείτε να προστατευτείτε απο το μολυσμένο νερό θα μπορούσατε να προστατευθείτε από προβλήματα υγείας, όπως το κακόηθες μεσοθηλίωμα και άλλους διάφορους τύπους καρκίνου.

Πώς εισχωρεί στο νερό ο αμίαντος;

Στις αρχές έως τα μέσα του 20^ου αιώνα πολλοί από τους σωλήνες του συστήματος ύδρευσης κατασκευάστηκαν από τσιμέντο που περιλάμβανε αμίαντο. Οι σωλήνες από τσιμέντο με αμίαντο μπορούν να βρεθούν ακόμα και σήμερα σε πολλά σπίτια που χτίστηκαν πριν από τη δεκαετία του 1980. Η μέση διάρκεια ζωής των αγωγών που περιέχουν αμίαντο είναι περίπου 70 χρόνια.

Οι σωλήνες φθείρονται λόγω καιρικών συνθηκών, κατεδαφίσεων ή διάβρωσης. Τέτοιες φθορές υπάρχουν συνήθως σε εγκαταλελειμμένα ή μη συντηρημένα κτίρια στα οποία δεν έχει γίνει ο κατάλληλος έλεγχος. Καθώς οι σωλήνες φθείρονται, οι ίνες αμίαντου που χρησιμοποιούνται στα δομικά υλικά εισχωρούν στην παροχή του νερού.

Οι ίνες αμίαντου βρίσκονται στο νερό που ρέει στις οικιακές βρύσες εδώ και δεκαετίες. Όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τοξική συγκέντρωση εμφανίζεται όταν  η διάρκεια ζωής των υλικών που κατασκευάζονται με αμίαντο φτάνει στο τέλος της.

Οι ίνες αυτές ούτε διαλύονται στο νερό αλλά ούτε και εξατμίζονται στον αέρα. Όποιες έχουν μικρή διάμετρο μπορούν να μεταφερθούν με τον άνεμο ή το νερό για μεγάλες αποστάσεις πριν εισχωρήσουν στο έδαφος ή εισέλθουν στην παροχή του νερού.

Οι συνηθέστερες περιοχές μόλυνσης από αμίαντο είναι οι χωματερές και τα εργοτάξια. Όμως συσσώρευση υψηλών συγκεντρώσεων φυσικού αμίαντου μπορεί να προκληθεί και απο κατολισθήσεις. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η κατολίσθηση του Swift Creek στην Ουάσιγκτον, η οποία μεταφέρει και μολύνει με αμίαντο, περισσότερα από 120.000 κυβικά μέτρα ιζήματος κάθε χρόνο.

Καταστροφές μεγάλης κλίμακας όπως οι πυρκαγιές, οι τυφώνες και οι ανεμοστρόβιλοι μπορεί να μεταφέρουν ίνες αμιάντου σε φυσικές πηγές νερού. Οι ίνες αμίαντου που διαρρέουν στο σύστημα ύδρευσης δεν εκθέτουν μόνο τους ανθρώπους σε κίνδυνο αλλά μολύνουν επίσης την πανίδα, τις λίμνες και τα ποτάμια. Το νερό της βροχής που συγκεντρώνεται στα βιομηχανικά απόβλητα, και οι στέγες ή σωλήνες από αμίαντο αποτελούν κάποιες απο τις πηγές μόλυνσης του περιβάλλοντος.

Υλικά πριν από τη δεκαετία του 1980 που περιείχαν αμίαντο:

• Κεκλιμένες πλάκες σε στέγες
• Μονωτικά Υλικά
• Ανάγλυφες βαφές
• Τεχνητή στάχτη και χόβολη που χρησιμοποιούνταν στα τζάκια
• Δάπεδο από φύλλα βινυλίου
• Τοίχοι και δάπεδα γύρω από ξυλόσομπες
• Σωλήνες ζεστού νερού και ατμού
• Κλίβανοι πετρελαίου και άνθρακα

Παρόλα αυτά, οι μονάδες επεξεργασίας νερού παρακολουθούνται από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος και έχουν αναπτύξει διάφορους μεθόδους που ανιχνεύουν και αφαιρούν τον αμίαντο από το πόσιμο νερό.

Πώς οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού καταπολεμούν τη μόλυνση

Σύμφωνα με έρευνα, η πλειονότητα των καταναλωτών νερού δεν εκτίθεται σε τοξικά επίπεδα συγκεντρώσεων αμιάντου στο πόσιμο νερό. Ωστόσο, ένα ποσοστό του πληθυσμού κινδυνεύει να εκτεθεί με περισσότερο από 10 φορές απο την τυπική ποσότητα αμίαντου στο πόσιμο νερό λόγω της φυσικής διάβρωσης, της επεξεργασίας των ορυχείων, της διάβρωσης των χωματερών και της αποσάθρωσης των δομικών υλικών από αμίαντο.

Η κατανομή του μεγέθους των ινών αμίαντου εξαρτάται από την πηγή των ινών. Η μόλυνση του νερού απο τσιμέντο αμίαντου έχει κατά μέσο όρο ίνες μήκους 4 μικρομέτρων (micron), ενώ το μέσο μήκος ινών σε νερό που έχει μολυνθεί από φυσική διάβρωση είναι 1 μικρόμετρο (micron).

Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, βάσει του νόμου για το ασφαλές πόσιμο νερό του 1974, έχει ορίσει μέγιστο επίπεδο μόλυνσης 7 εκατομμυρίων ινών ανά λίτρο. Αυτό το επίπεδο καθορίστηκε ως ένα αποδεκτό επίπεδο προστασίας για την πρόληψη προβλημάτων υγείας.

Τρόποι αντιμετώπισης και προστασίας στο σπίτι

Τα συστήματα αντίστροφης ώσμωσης είναι η καλύτερη επιλογή για την αφαίρεση του αμίαντου από το νερό. Αυτός ο τρόπος φιλτραρίσματος απομακρύνει τα ανεπιθύμητα υλικά από το νερό μέσω ενός μηχανισμού πίεσης που αναγκάζει τα μόρια του νερού να διασχίσουν μια ημιπερατή μεμβράνη.

 

Οποιοδήποτε σύστημα επεξεργασίας νερού με μικροδιήθηση, υπερδιήθηση ή νανοδιήθηση είναι 1 micron ή μικρότερο μπορεί να μειώσει το μεγαλύτερο ποσοστό του αμίαντου στο νερό.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Προστασίας του Περιβάλλοντος, το πιο αποτελεσματικό μέσο απομάκρυνσης του αμίαντου είναι ένα φίλτρο διατομών επικαλυμμένο με υδροξείδιο αλουμινίου το οποίο έχει δοκιμαστεί σε νερό με θολότητα 0,10 NTU.

Προς το παρόν, οι δημοτικές υπηρεσίες ύδρευσης κάνουν μια αποδεκτή δουλειά για τον καθαρισμό του νερού από αμίαντο προτού αυτό φτάσει στη βρύση μας. Ωστόσο, απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια, καθώς πρέπει να αντικατασταθούν ακόμα περισσότερες σωληνώσεις από αμιαντοτσιμέντο.

Για το λόγο αυτό οι εταιρείες ύδρευσης αναπτύσσουν τεχνολογίες για τον εντοπισμό σωληνώσεων που χρειάζονται επισκευή και αντικατάσταση προτού θέσουν σε κίνδυνο τους πολίτες. Ορισμένες αντικαταστάσεις σωληνώσεων έχουν φτάσει έως και τα 15 μίλια σωληνώσεων αμιαντοτσιμέντου ετησίως.

Tips & Συμβουλές για την αντιμετώπιση του μολυσμένου νερού

Εάν πιστεύετε ότι το νερό σας μπορεί να έχει μολυνθεί, υπάρχουν βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να εντοπίσετε τον κίνδυνο και να προστατέψετε την υγεία σας.

Το πιο σημαντικό είναι να προσδιορίσετε την πηγή του μολυσμένου νερού. Συνήθως η ζημιά στην παροχή του νερού είναι σε ένα σημείο όπου ο αγωγός έχει σπάσει και εισέρχονται λύματα και όμβρια ύδατα στο καθαρό νερό. Εάν το νερό φαίνεται θολό, ή έχει μια περίεργη μυρωδιά, τότε πιθανότατα έχει μολυνθεί. Επίσης όταν περιμένετε κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο, καλό είναι να αποθηκεύετε εκ των προτέρων πόσιμο νερό σε καταψύκτες, ώστε να υπάρχει καθαρή παροχή νερού σε περίπτωση που το τρεχούμενο νερό καταστεί άχρηστο.

Παρόλα αυτά ο ευκολότερος τρόπος για να μείνετε ασφαλείς από το μολυσμένο νερό είναι να επενδύσετε στο φιλτράρισμα του νερού. Υπάρχουν διάφοροι τύποι φίλτρων όπως τα φίλτρα βρύσης, κάτω η άνω πάγκου και κεντρικής παροχής. Αρχικά θα πρέπει να ερευνήσετε και να επαληθεύστε τις δυνατότητες κατακράτησης του κάθε φίλτρου.  Το κάθε σύστημα φιλτραρίσματος έχει διαφορετικές δυνατότητες, ενώ η κάθε περιοχή έχει τους δικούς της μολυσματικούς παράγοντες. Έτσι ο τύπος του φίλτρου που απαιτείται καθορίζεται από τις μολυσματικές ουσίες της εκάστοτε περιοχής.

Τέλος ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας για την προστασία από τη μόλυνση του νερού είναι η ενημέρωση σχετικά με τη μόλυνση και το βαθμό έκθεσης του πόσιμου νερού σε αμίαντο.

Είναι πολύ σημαντικό να προσέχετε τους κανονισμούς που θέτει ο Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος. Με τις σωστές γνώσεις και προφυλάξεις θα είστε σε θέση να ανιχνεύσετε και να διαχειριστείτε μια πιθανή έκθεση στον αμίαντο που υπάρχει στην παροχή νερού του σπιτιού σας.

Εάν έχετε περαιτέρω απορίες σχετικά με την προστασία απο τον αμίαντο, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε!

Πηγή: asbestos.com