Ενεργό Ασήμι

Ενεργό ασήμι

Ιστορία του άργυρου

Η αντιμικροβιακή δράση του αργύρου (ασημιού) είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πώς ο βασιλιάς της Περσίας, όταν πήγαινε στον πόλεμο, μεταξύ των προμηθειών του έπαιρνε βρασμένο νερό αποθηκευμένο σε ασημένια δοχεία.

Η πρώτη σύγχρονη παρατήρηση αυτής της επίδρασης έγινε από τον Raulin το 1869, ο οποίος παρατήρησε ότι ο μύκητας Aspergillus Niger δεν μπορούσε να αναπτυχθεί σε ασημένια δοχεία. Ο ίδιος εμπνεύστηκε κάπως από τον Ελβετό βοτανολόγο Von Ngeli, ο οποίος επινόησε τον όρο “ολιγοδυναμικό” για να για να περιγράψει κάθε μέταλλο που εμφανίζει βακτηριοκτόνες ιδιότητες σε ελάχιστες συγκεντρώσεις. Εκτός απο τον άργυρο, παρατηρήθηκε ότι και ο χαλκός και ο κασσίτερος έχουν επίσης ολιγοδυναμική δράση.

Αυτή η ορολογία φαίνεται ότι απασχόλησε και τους Ρωμαίους και εξακολουθεί να εμφανίζεται σε αρκετά σύγχρονα εγχειρίδια.

Τι είναι;

Ο άργυρος (Ag) ή ασήμι είναι ένα λευκό, πολύτιμο, μεταλλικό χημικό στοιχείο που συναντάμε σε φυσικές πηγές και στις παροχές νερού. Το οξείδιο του αργύρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό ή καλύτερα ως βακτηριοστατικό. Εισχωρεί στο κύτταρο των βακτηριδίων και των ιών και διακόπτει την αναπαραγωγική αλυσίδα τους με αποτέλεσμα να διατηρεί σε ύφεση τους πληθυσμούς των μικροβίων πριν γίνουν επικίνδυνες στον άνθρωπο.

Ο άργυρος χρησιμοποιείται στις μέρες μας στην κοσμετολογία, στην κατασκευή υφασμάτων, στην επεξεργασία νερού, στην ιατρική έρευνα, θεραπεία και διάγνωση, στην οδοντιατρική (αμαλγάματα σφραγισμάτων), στην φαρμακολογία και γενικότερα όπου θέλουμε να προσδώσουμε βακτηριοστατικές ιδιότητες σε κάποιο προϊόν.

Αποστείρωση του νερού με ενεργό ασήμι

Η ιδέα της ολιγοδυναμικής δραστηριότητας βρίσκεται πίσω από την ανάπτυξη πολλών αντιμικροβιακών διεργασιών και προϊόντων. Ο άργυρος δρα στα κύτταρα των βακτηρίων και καταστρέφει το DNA τους, εμποδίζοντας την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Επίσης αλληλεπιδρά  με τις κυτταρικές μεμβράνες των βακτηρίων, μεταβάλλοντας ταυτόχρονα και τις ιδιότητες τους.

Ένας από τους πρώτους τύπους άργυρου που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ο “άργυρος Katadyn”, που περιγράφεται ως σπογγώδες παρασκεύασμα μεταλλικού αργύρου, που περιέχει μικρή ποσότητα προστιθέμενου παλλάδιου ή χρυσού. Η πρόθεση ήταν να μεγιστοποιηθεί η επιφάνεια του αργύρου και, συνεπώς, η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με το νερό. Χρησιμοποιήθηκε στο εσωτερικό φιαλών ή άλλων υλικών και για τον εμποτισμό των φίλτρων.

Έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες μέθοδοι για την εισαγωγή ιόντων αργύρου στο νερό, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης προσθήκης διαλυτών αλάτων αργύρου, ανόργανων σύνθετων υλικών και ηλεκτρικών μεθόδων όπως η μέθοδος “Electro-Katadyn”.

Ο άργυρος επίσης εξακολουθεί να προωθείται ως κολυμβητικό απολυμαντικό για πισίνες όπου συνδυάζεται με ηλεκτρολυτικά παραγόμενο χαλκό και με επεξεργασμένο χλώριο, μειώνοντας έτσι τη συγκέντρωση του ερεθιστικού χλωρίου που πρέπει να χρησιμοποιηθεί.

Παρά το σχετικά υψηλό κόστος του, εξακολουθεί να είναι μια απο τις πρώτες επιλογές για την αποστείρωση του νερού, δεδομένου ότι είναι ενεργός και άοσμος σε χαμηλές συγκεντρώσεις και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Σε τι μορφή συναντάμε το ενεργό ασήμι στα φίλτρα νερού;

Δεν χρησιμοποιούνται όλοι οι τύποι άργυρου για τον καθαρισμό του νερού. Οι κύριοι τύποι που χρησιμοποιούνται είναι τα ιόντα αργύρου (ιοντικός άργυρος) και τα νανοσωματίδια αργύρου.

Ιόντα αργύρου

Τα ιόντα αργύρου λαμβάνονται από άλατα αργύρου, συμπεριλαμβανομένου του χλωριούχου ή του νιτρικού αργύρου. Τα ιόντα μπορούν επίσης να παραχθούν χημικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα ιόντα αργύρου είναι αρκετά αποτελεσματικά στη μείωση κοινών βακτηρίων στο νερό, συμπεριλαμβανομένων των Pseudomonas aeruginosa, Legionella pneumophila, Escherichia coli, Acinetobacter baumannii και Stenotrophomonas maltophilia.

Νανοσωματίδια αργύρου

Τα νανοσωματίδια αργύρου μπορεί να έχουν τη μορφή σφαιριδίων ρητίνης, υαλοβάμβακα, πολυουρεθάνης ή κεραμικών. Τα νανοσωματίδια άργυρου μπορούν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση βακτηρίων απο το νερό, συμπεριλαμβανομένων των Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis και Escherichia coli. Ουσιαστικά, τόσο τα ιόντα αργύρου όσο και τα νανοσωματίδια λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο σκοτώνοντας τα μικρόβια.

Οι ιδιότητες του ενεργού ασημιού το καθιστούν ένα πολύ αποτελεσματικό υλικό για την αποστείρωση του νερού. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν λειτουργεί από μόνο του. Θα πρέπει να συνδυάζεται με άλλα συστήματα φιλτραρίσματος όπως τα φίλτρα με αραγωνίτη, ενεργό άνθρακα ή τα κεραμικά φίλτρα.